Текст песни Абай Кунанбаев - Слова Назидания 07

  • Исполнитель: Абай Кунанбаев
  • Название песни: Слова Назидания 07
  • Дата добавления: 12.05.2021 | 09:06:03
  • Просмотров: 162
  • 0 чел. считают текст песни верным
  • 0 чел. считают текст песни неверным

Текст песни

Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйқтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген.
Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз?
Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз.
Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
1891

Перевод песни

Молодые мальчики рождаются с двумя разными характером: один - один - я пью, он живет, как мы хотим спать. Это живот плоти, а если нет, они не могут быть отель. И он не растет, он не зарабатывает энергию. Одна уверенность в том, что я знаю. Что, если он видит это и положил его в рот, вкус и вкус, посмотри на его еду, ищу лицо, и если он постучал на его лицо, и если он смеялся, кто-то смеется. Стоя, ", что это? "Что это?" сказал: «Почему она вышла замуж?» «Почему это похищает?» Он увидел, что он слышал все, что он слышал, и больше не вижу мир. Все это то, что я знаю, я знаю, посмотрю, смогу ли я и учиться.
Не будет места для людей, безразличных в мире невидимого секрета и не знает иное. Когда он не знал его, он будет душой без души. Однажды Бог сделал влияние человека, Господь, который создал влияние человека. «Что это такое, когда он еще не достиг такой же власти и мозга». Как я прочитал о чем-то, я хотел помнить, и когда вы хотите узнать, найдите место, когда они вошли в разум, найдут то, как они хотят найти свое место, найдите способ, которым они находят мужчину и положить в путь науки?
Если нам нужно распространить нашу область, пролонгировала наше поле, поэтому нам нужно увеличить наше сокровище, это была еда души. Душа будет превосходить тело, и тело смогло победить душу. Нет, мы так не думали, и мы были сокращены, и мы скоро были в деревне. Душа танцует в нашем молодом день. После отсутствия силы мы не отметили его. У нас было оживленное тело, мы ничего не смотрели, мы не смотрели на глаза, но они не верили. Мы подходим вам, когда вы видите, что вы видите. Мы не заботились о тайне, а человек, который не знает его, оставил его. Хотя кто-то говорит тебе, что ушло, мы не поймем. Если кто-то упоминает: «Мысли, Бог, который больше, чем кто больше, чем». - Мы не знаем, мы не знаем.
В груди нет веры без освещения. Что избыток нашего зверя от нашего животного, увиденного глазами? Вместо этого мы хороши в наш день. Даже если мы знаем, мы ребенок, который знает, что мы знаем. Теперь мы хуже, чем перед зверями. Зверь не знает, не спорит. Мы не знаем, что мы знаем, что мы знаем, как узнать наше невежество, мы будем радоваться нашей глубине, не зная нашего прошлого.
1891.

Смотрите также:

Все тексты Абай Кунанбаев >>>