Текст песни Чорнатоніка - Дождж
- Исполнитель: Чорнатоніка
- Название песни: Дождж
- Дата добавления: 10.04.2019 | 17:15:04
- Просмотров: 281
- 0 чел. считают текст песни верным
- 0 чел. считают текст песни неверным
Текст песни
ДожджНейкі цяжар на душы,
Грукат молату ў начы.
Гэта бьецца ў сэрца дождж,
Гасне полымя свячы.
На выратаванне мне
Не адводзіца хвілін,
Толькі жах сядой дрыгвы,
Воўчы позірк срэдзь ялін.
ПР.
Праляці жа над дрыгвой,
Утварыся пташкай,
Ды пакліч мяне з сабою,
Без цябе так цяжка.
Ці варта мне далей так жыць
Збірая крупні хлеба?
І толькі клок валос тваіх
Замесца абярэга.
Схаваўшы ў сэрцы вобраз твой
Ўзіраю на маланкі.
Лье дождж вясновы над дрыгвой,
Сумуй, мой родны, я з тобой.
ПР.
Праляці жа над дрыгвой,
Утварыся пташкай,
Ды пакліч мяне з сабою,
Без цябе так цяжка.
Жоўтыя хмары у шэрыхя нябёсах
Чую самотны подых ваўкоў,
Як так далей жыць без долі і лёсу
Душу згубіўшы срэдзь багн ды лясоў?
Шэрыя скуры знікаюць ў цемы,
Грукат заціх і ваўкоў не відно,
Скончыўся додждж ды зціхае паветра,
Скрозь жоўтыя хмары зноў блішча святло!
Жахлівы позірк князя багны
Знікае ў змроку, срэдзь камней.
Блішчаць маланкі, дождж ільецца
Ваўкі блукаюць срэдзь цяней.
Ізбіўшы ногі уцякаю
Ад шэрай стаі, але звер,
Мяне, як дзіцяня збівае,
Мой твар крывёю умывая!
ПР.
Апошні подых, пазіраю,
Як звер схіліўся нада мной.
Цяпер я вольны, паміраю,
Укрыўшыся сядой дрыгвой.
У гэты момант з шэрай хмары
Злятае птушка і мяне
Ў свае нябёсы падымае.
Я не памер - я ажываю!
Няма ні багны, ні ваўкоў,
Ні болі ў грудзях, ні турботы,
На ўвесь абшар дыван снягоў,
Я сярод зорак, срэдзь Багоў!
Перевод песни
RainSome weight on the soul,
The hammering in the night.
It beats in the heart of the rain,
The candle flame goes out.
To my rescue
Not minutes away,
Only the horror of the gray quagmire,
A wolf's gaze in the middle of the fir.
PR.
Fly over the quagmire,
Be a bird,
Call me with you,
It's so hard without you.
Should I continue to live like this
Collecting large loaves of bread?
And only a bundle of your hair
Deputy amulet.
Hiding in your heart your image
I look at lightning.
The pouring rain of spring over the quagmire,
Sad, my family, I'm with you.
PR.
Fly over the quagmire,
Be a bird,
Call me with you,
It's so hard without you.
Yellow clouds in gray skies
I hear the lone whiff of wolves,
How to live without fate and destiny
A soul lost in the midst of bogs and forests?
Gray skins disappear into the darkness,
The crash of the dead and the wolves is not one,
It is over and the air is dying,
Through the yellow clouds the light shines again!
Horrible gaze of the prince of the bog
It disappears in the gloom, amidst stones.
Lightning shines, rain pours
Wolves roam among the shadows.
Shaking my legs I run away
From the gray room, but the beast,
I am being beaten by a cub,
My face is washing with blood!
PR.
Last breath, look,
As the beast bent over me.
Now I'm free, I'm dying,
Having covered himself with a gray quagmire.
At that moment out of the gray cloud
The bird takes off and me
He raises into his heaven.
I'm not the size - I'm coming to life!
No bogs or wolves,
No chest pain or anxiety,
On the whole expanse of snow,
I am among the stars, among the Gods!