Текст песни Абай Кунанбаев - Слова Назидания 34
- Исполнитель: Абай Кунанбаев
- Название песни: Слова Назидания 34
- Дата добавления: 17.12.2020 | 07:08:04
- Просмотров: 127
- 0 чел. считают текст песни верным
- 0 чел. считают текст песни неверным
Текст песни
Жұрттың бәрі біледі өлетұғынын және өлім үнемі қартайтып келмейтұғынын, бір алғанды қата жібермейтұғынын. Қазақ осыған да, амал жоқ, нанады, анық өз ойына, ақылына тексертіп нанбайды. Және һәмманы жаратқан құдай бар, ахиретте сұрау алады, жамандыққа жазғырады, жақсылыққа жарылғайды, жазғыруы да, жарылғауы да пенде ісіне ұқсамайды, бегірек есепсіз қинауы да бар, бегірек есепсіз жетістіруі де бар деп - бәріне сендік дейді. Жоқ, онысына мен сенбеймін? Олар сендім десе де, анық сенген кісіге уайым ойлап не керек? Осы екеуіне лайықты жақсылықты өздері де іздеп таба береді. Егерде осы екеуіне бұлдыр сеніп отырса, енді неге сендіре аламыз? Оны қайтіп түзете аламыз? Оларды мұсылман деп, қалайша иманы бар ғой дейміз?Кімде-кім ахиретте де, дүниеде де қор болмаймын десе, білмек керек: еш адамның көңілінде екі қуаныш бірдей болмайды, екі ынтық құмарлық бірдей болмайды, екі қорқыныш, екі қайғы - олар да бірдей болмайды. Мұндай екі нәрсені бірдей болады деп айтуға мүмкін емес. Олай болғанда, қай адамның көңілінде дүние қайғысы, дүние қуанышы ахирет қайғысынан, ахирет қуанышынан артық болса - мұсылман емес. Енді ойлап қарай бер, біздің қазақ та мұсылман екен! Егерде екі нәрсе кез болса, бірі ахиретке керекті, бірі осы дүниеде керекті, бірін алса, бірі тимейтұғын болса, сонда біреу ахиретке керектіні алмай, екінші бір кез келгенде алармын деп, жоқ, егер кез болмайтұғын болса, кең құдай өзі кеңшілікпенен кешіреді дағы, мына кезі келіп тұрғанда мұны жіберіп болмас деп, дүниеге керектіні алса, енді ол кісі жанын берсе ахиретті дүниеге сатқаным жоқ деп, нануға бола ма?
Адам баласына адам баласының бәрі - дос. Не үшін десең, дүниеде жүргенде туысың, өсуің, тоюың, ашығуың, қайғың, қазаң, дене бітімің, шыққан жерің, бармақ жерің - бәрі бірдей, ахиретке қарай өлуің, көрге кіруің, шіруің, көрден махшарда сұралуың - бәрі бірдей, екі дүниенің қайғысына, пәлесіне қаупің, екі дүниенің жақсылығына рахатың - бәрі бірдей екен. Бес күндік өмірің бар ма, жоқ па?.. Біріңе-бірің қонақ екенсің, өзің дүниеге де қонақ екенсің, біреудің білгендігіне білместігін таластырып, біреудің бағына, малына күндестік қылып, я көрсеқызарлық қылып, көз алартыспақ лайық па? Тілеуді құдайдан тілемей, пендеден тілеп, өз бетімен еңбегімді жандыр демей, пәленшенікін әпер демек - ол құдайға айтарлық сөз бе? Құдай біреу үшін біреуге жәбір қылуына не лайығы бар? Екі ауыз сөздің басын қосарлық не ақылы жоқ, не ғылымы жоқ бола тұра, өзімдікін жөн қыламын деп, құр «ой, тәңір-ай!» деп таласа бергеннің несі сөз? Оның несі адам?
1896
Перевод песни
Все знают, что он умирает и что смерть не всегда ведет к старости, что он не ошибается. У казахов нет другого выбора, кроме как делать это, они не верят в свои мысли и умы. И они говорят, что есть Бог, Который сотворил все, и в будущей жизни он будет подвергнут сомнению, осужден за зло, благословлен за добро, упрекнут и благословлен - это не работа человека, там больше пыток и больше успеха. Нет, я этому не верю? Даже если они говорят, что верят, почему человек, который явно верит, должен волноваться? Они будут продолжать искать то, что подходит им обоим. Если они смутно верят в этих двоих, почему мы можем убедить их сейчас? Можем ли мы исправить это снова? Как мы можем называть их мусульманами и говорить, что у них есть вера?Любой, кто говорит, что он не будет сокровищем в загробной жизни или в этом мире, должен знать, что нет двух одинаковых радостей, нет двух одинаковых страстей, нет двух страхов, нет двух одинаковых печали. Нельзя сказать, что это одно и то же. Следовательно, человек, у которого больше мирских печалей и мирских радостей, чем печалей будущей жизни и радостей будущей жизни, не является мусульманином. А теперь вдумайтесь, наш казах тоже мусульманин! Если есть две вещи: одна необходима в будущей жизни, одна необходима в этом мире, одна необходима и одна неприкасаема, тогда один не получает того, что необходимо в будущей жизни, а другой не получает этого в любое время. Можно ли поверить, что он не продал будущую жизнь миру, если он отнял свою жизнь и не продал ее будущей жизни?
Все люди дружат с людьми. Потому что, когда вы находитесь в этом мире, вы связаны, вы растете, вы сыты, вы голодны, вам грустно, вам грустно, вы в хорошей физической форме, вы рождены, вам суждено, вы умрете в будущей жизни, вы пойдете в могилу, вы будете гнить, вы будете допрошены в могиле. Опасность бедствия, наслаждение благом обоих миров - это одно и то же. У вас пятидневная жизнь или нет? .. Вы гость друг друга, гость мира, заслуживаете ли вы спорить о чьих-то знаниях, ссориться с чьим-то огородом или выпендриваться? Разве это не значит молиться Богу, молиться человеку, не начинать свою работу самостоятельно, а принести то, что я могу? Почему Бог заслуживает обиды? Нет смысла говорить вам сейчас - я не хочу портить сюрприз. Какой смысл спорить? Что он за человек?
1896 г.