Текст песни
Новыя курапаты ўжо чакаюць, калі нас паболее,
Тых, каму надакучыла прыхаванае спаборніцтва болю.
Кожны чацьверты хапаецца за смочку ідэі –
Яны нібыта зь ёй, але хто яны? дзе яны?
Тыя шматлікія дзеяньні, што выклікаюць усьмешку;
Таму камусьці ўсё болей прывабным падаецца замежжа:
Памежнік - агляд - колькасьць сумленьня ў валізе...
І калі ты ня ў сьпісе тым, свабодна валі сабе!
Але трываеш усё моўчкі, падпарадкоўваеш думкі:
Ці то надзея жывая, ці то гэта глюкі.
Зрэшты, ня ўсё так дрэнна. Мабыць, галоўнае -- пратрымацца?
Штовечар класьціся спаць, уздымацца, з раніцы зноў
Усьміхацца знаёмым моўчкі, рабіць сваю працу –
І няхай яны ўжо ўсім гэтым падавяцца!
Я сьмяюся ў вочы,
Бо сьмешнымі падаюцца выкрыкі ўчорашнія –
Лёзунгі сёньняшнія адразу прыкрыя…што яшчэ?! –
Міжасабовыя спрэчкі ўнутры занядбалага гета –
Пасьпець праблявацца ад гэтага,
Пасьпець зразумець прычыны.
І ты глядзіш у вакно заварожанымі вачыма…
Заварожаны край, нам прысуджаны небам і ветрамі.
Прыпарошаны рай пад варожымі чорнымі сьценамі.
Мая краіна... пад белымі крыламі.
Краіна... пад чорнымі хмарамі.
Краіна... дарэмнымі спробамі.
Краіна... Цябе мы ня страцілі.
Пачалося з таго, што ты пачуваўся хворым.
Тут такія ўмовы, мова… Сусьветная змова
ў межах роднага гораду, ужо амаль незнаёмага.
Карацей, увогуле, нічога новага…
“У мяне яшчэ засталіся тыя, каго я люблю!..”
Цссс…хлопец… Засыпай… бо тут –
Краіна_мроі_кропка by цябе вітае.
Я размаўляю з Госпадам, бо ў маёй царкве – wi-fi.
Бач, як усё проста?.. І не кажы,
Што ўсе навокал згубілі розум, ружовыя
Апранулі акуляры, думкі выкінулі.
Нібы бруднай вады выпілі мы...
Ненароджаны плач, абумоўлены ціхім пацьверджаньнем.
Сьлёзы будуць зьлятаць і зьнікаць пад завеямі сьнежнымі...
Перевод песни
New partridges are already waiting for us to get sick,
Those who are tired of the hidden competition of pain.
Every fourth grabs a sucker of an idea -
They are supposedly with her, but who are they? where are they
Those many actions that make you smile;
Therefore, someone seems more and more attractive abroad:
Border guard - review - the amount of conscience in the suitcase ...
And if you're not on the list, feel free to roll yourself!
But you endure everything in silence, you subdue thoughts:
Either hope is alive, or it’s glitches.
However, not all is so bad. Perhaps the main thing - to hold out?
Every night go to bed, get up, in the morning again
Smile acquaintances silently, do your job -
And let them all suffocate!
I laugh in my eyes,
After all, yesterday's cries seem ridiculous -
Today's slogans are immediately annoying… what else ?! -
Interpersonal disputes inside a neglected ghetto -
Have time to get out of it,
Have time to understand the reasons.
And you look out the window with enchanted eyes…
Enchanted land, we are doomed by the sky and the winds.
A dusty paradise under enemy black walls.
My country ... under white wings.
The country ... under black clouds.
The country ... in vain attempts.
Country ... We haven't lost you.
It started with the fact that you felt sick.
Here are the conditions, the language… World conspiracy
within his hometown, already almost unfamiliar.
In short, nothing new at all…
"I still have those I love! .."
Cssss… guy… Fall asleep… because here -
Country_dreams_dot by greets you.
I talk to the Lord because there is wi-fi in my church.
See how simple everything is? .. And don't say
That everyone around lost their minds, pink
They put on glasses and threw out their thoughts.
It was as if we drank dirty water ...
Unborn crying due to silent confirmation.
Tears will fly away and disappear under the snowstorms ...