Текст песни Carl Orff - Estuans interius

  • Исполнитель: Carl Orff
  • Название песни: Estuans interius
  • Дата добавления: 03.07.2019 | 23:58:02
  • Просмотров: 229
  • 0 чел. считают текст песни верным
  • 0 чел. считают текст песни неверным

Текст песни

11. Estuans interius
Estuans interius
ira vehementi
in amaritudine
loquor mee menti:
factus de materia,
cinis elementi
similis sum folio,
de quo ludunt venti.

Cum sit enim proprium
viro sapienti
supra petram ponere
sedem fundamenti,
stultus ego comparor
fluvio labenti,
sub eodem tramite
nunquam permanenti.

Feror ego veluti
sine nauta navis,
ut per vias aeris
vaga fertur avis;
non me tenent vincula,
non me tenet clavis,
quero mihi similes
et adiungor pravis.

Mihi cordis gravitas
res videtur gravis;
iocis est amabilis
dulciorque favis;
quicquid Venus imperat,
labor est suavis,
que nunquam in cordibus
habitat ignavis.

Via lata gradior
more iuventutis
inplicor et vitiis
immemor virtutis,
voluptatis avidus
magis quam salutis,
mortuus in anima
curam gero cutis.


В таверне
11. Жжёт внутри
Жжёт внутри
и гнев силён,
горько
я говорю с моим сердцем:
задаваясь вопросом,
почему, словно оторвавшись от ясеня,
я, подобно его листу,
играю с ветрами.

Если путь
умного человека
состоит в том, чтобы строить
основы на камне,
то я — глупец, подобен
текущему потоку,
который своего курса
никогда не меняет.

Я несусь,
подобно судну без компаса,
в потоках воздуха,
подобно свету, парящей птице;
цепи не могут удержать меня,
ключи не могут запереть меня,
я ищу людей подобно мне,
чтобы присоединится к бродягам.

Волнения моего сердца
не опасны;
они приятней шутки
и слаще, чем медовые соты;
какие бы указания ни давала Венера,
это приятная обязанность,
ведь в ленивом сердце
она никогда не поселяется.

Я путешествую широкой дорогой,
это и есть путь молодости,
я отдаюсь своим недостаткам,
забываю о пользе,
я стремлюсь к удовольствиям тела,
больше чем к спасению,
поскольку моя душа мертва,
я буду заботиться о теле.

Перевод песни

11. Estuans interius
Estuans interius
ira vehementi
in amaritudine
loquor mee menti:
factus de materia,
cinis elementi
similis sum folio,
de quo ludunt venti.

Cum sit enim proprium
viro sapienti
supra petram ponere
sedem fundamenti,
stultus ego comparor
fluvio labenti
sub eodem tramite
nunquam permanenti.

Feror ego veluti
sine nauta navis,
ut per vias aeris
vaga fertur avis;
non me tenent vincula,
non me tenet clavis,
quero mihi similes
et adiungor pravis.

Mihi cordis gravitas
res videtur gravis;
iocis est amabilis
dulciorque favis;
quicquid Venus imperat,
labor est suavis,
que nunquam in cordibus
habitat ignavis.

Via lata gradior
more iuventutis
inplicor et vitiis
immemor virtutis,
voluptatis avidus
magis quam salutis,
mortuus in anima
curam gero cutis.

  
In the tavern
11. Burning inside
Burns inside
and the wrath is strong
bitterly
I speak with my heart:
wondering
why, as if looking up from the ash,
I, like his sheet,
I play with the winds.

If the way
smart person
is to build
foundations on stone
then I am a fool, like
the current thread
which is your course
never changes.

I rush
like a ship without a compass,
in the air flow
like a light soaring bird;
chains can't hold me
the keys can't lock me
I'm looking for people like me
to join the strollers.

The excitement of my heart
not dangerous;
they are more pleasant jokes
and sweeter than honeycombs;
whatever direction Venus gives,
it is a pleasant duty
because in a lazy heart
she never settles.

I travel the wide road
this is the way of youth
I surrender to my shortcomings
forget about the benefits
I strive for body pleasures
more than salvation
since my soul is dead
I will take care of the body.

Официальное видео

Смотрите также:

Все тексты Carl Orff >>>